(دزد اندیشه)مثنوی معنوی
شخصی در خانه اش دزدی دید . به دنبال او رفت تا او را دستگیر کند.
نزدیک بود که با یک حمله دزد را بگیرد که ناگهان دزد دیگری فریاد زد :
بیا من جای پای دزد را به تو نشان دهم .
وقتی که صاحبخانه صدای او را شنید ، با خود گفت :
دستگیری این دزد بی فایده است .
باید زن و بچه را از دست دزد دیگر نجات داد.
پس به سوی آن کس که فریاد می زد باز گشت و به او گفت :
این فریاد برای چه بود ؟
گفت می خواهم جای پای دزد را به تو نشان دهم!
صاحبخانه گفت : من خود دزد را پیدا کرده بودم ، تو به من جای پای او را معرفی می کنی!؟
من که به خود حقیقت رسیدم ، نشان پای او برای من چه سودی دارد ؟
کسی که ذات را گم کند ،دل خوشی به صفات او چه فایده دارد ؟
اطاعت عامیان ، برای مقربان حضور حق ، گناه است.
آن ها که به آب رسید ه اند. و دیگران رنگ آب را می جویند .
کسی که سرش را در قعر آب فرو کرده ، رنگ آب را نمی بیند .
صنع بیند مرد محجوب از صفات در صفات آن رست کو گم کرد ذات
واصلان چون غرق ذاتندای پسر کی کنند اندر صفات او نظر
چون که اندر قعر جو باشد سرت کی به رنگ آب افتد منظرت
طاعت عامه گناه خاصگان وصلت عامه حجاب خاص دان
پس ای دوست، غافل مباش که رهزنان اندیشه تو را به این سو و آن سو نبرند
و
تو را سرگرمسایه ها نکنند که در نتیجه از ذات حقیقت بازمانی.
سلام دوست من جکایتی بس پند آموز بود .