خداوندا

سلام من به غنچه ای که صبحدم ، به خنده باز می شود . . .

خداوندا دوستانی دارم که روزگار ، فرصت دیدارشان را کمتر نصیبم میگرداند ،

اما تو خود میدانی که یادشان در دلم جاوید است ، دوستانی که رسمشان معرفت ،

 کردارشان جلای روی و یادشان صفای دل است ،

 پس آنگاه که دست نیاز سوی تو بر می آورند ، 

پر کن دستشان را از آنچه که در مرام خدایی توست