پارسی اندیشان

راه در جهان یکی است و آن راه راستی است.

پارسی اندیشان

راه در جهان یکی است و آن راه راستی است.

تصویر آرامش !!


تصویر آرامش !!



پادشاهی جایزه بزرگی برای هنرمندی گذاشت که بتواند به بهترین شکل ، آرامش را تصویر کند.
نقاشان بسیاری آثار خود را به قصر فرستادند.
آن تابلو ها ، تصاویری بودند از جنگل به هنگام غروب ، رودهای آرام ، کودکانی که در خاک می دویدند ، رنگین کمان در آسمان ، و قطرات شبنم بر گلبرگ گل سرخ.
پادشاه تمام تابلو ها را بررسی کرد ، اما سرانجام با نظر کارشناسان و حکیمان فقط دو اثر را انتخاب کرد.
اولی ، تصویر دریاچه آرامی بود که کوه های عظیم و آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود.
در جای جایش می شد ابرهای کوچک و سفید را دید، و اگر دقیق نگاه می کردند، در گوشه چپ دریاچه، خانه کوچکی قرار داشت، پنجره اش باز بود، دود از دودکش آن بر می خاست، که نشان می داد شام گرم و نرمی آماده است.
تصویر دوم هم کوه ها را نمایش می داد.
اما کوه ها ناهموار بود ، قله ها تیز و دندانه ای بود.
آسمان بالای کوه ها به طور بی رحمانه ای تاریک بود، و ابرها آبستن آذرخش، تگرگ و باران سیل آسا بود.
این تابلو هیچ با تابلو های دیگری که برای مسابقه فرستاده بودند، هماهنگی نداشت.
اما وقتی آدم با دقت به تابلو نگاه می کرد، در بریدگی صخره ای شوم، جوجه پرنده ای را می دید.
آنجا، در میان غرش وحشیانه طوفان ، جوجه گنجشکی ، آرام نشسته بود.
پادشاه درباریان را جمع و از حکمای فکور و فرزانه نظر خواست. سرانجام بنا به نظر بیشتر کارشناسان اعلام کرد که برنده جایزه بهترین تصویر آرامش، تابلو دوم است.
بعد توضیح داد :
آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سر و صدا ، بی مشکل ، بی کار سخت یافت می شود ، بلکه آرامش واقعی آن چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت ، آرامش در قلب ما حفظ شود.این تنها معنای حقیقی آرامش است …



بیماری تکبر !

بیماری تکبر !

روزی سقراط (حکیم معروف یونانی)، مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر است. علت ناراحتیش را پرسید، پاسخ داد:

در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم، جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.”

سقراط گفت: چرا رنجیدی؟” مرد با تعجب گفت:

خب معلوم است، چنین رفتاری ناراحت کننده است.”

سقراط پرسید: اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد و بیماری به خود می پیچد، آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی؟ مرد گفت: مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم که از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.

سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟

مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.

سقراط گفت: همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی، آیا انسان تنها جسمش بیمار می شود؟ و آیا کسی که رفتارش نادرست است، روانش بیمار نیست؟ اگر کسی فکر و روانش سالم باشد، هرگز رفتار بدی از او دیده نمی شود؟ بیماری فکر و روان نامش “غفلت” است و باید به جای دلخوری و رنجش، نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است، دل سوزاند و کمک کرد و به او طبیب روح و داروی جان رساند.

پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر و آرامش خود را هرگز از دست مده و بدان که هر وقت کسی بدی می کند، در آن لحظه بیمار است.

(دزد اندیشه)مثنوی معنوی


(دزد اندیشه)مثنوی معنوی


شخصی در خانه اش دزدی دید . به دنبال او رفت تا او را دستگیر کند.

نزدیک بود که با یک حمله دزد را بگیرد که ناگهان دزد دیگری فریاد زد :

بیا من جای پای دزد را به تو نشان دهم .

وقتی که صاحبخانه صدای او را شنید ، با خود گفت :

دستگیری این دزد بی فایده است .

باید زن و بچه را از دست دزد دیگر نجات داد.

پس به سوی آن کس که فریاد می زد باز گشت و به او گفت :

این فریاد برای چه بود ؟

گفت می خواهم جای پای دزد را به تو نشان دهم!

صاحبخانه گفت : من خود دزد را پیدا کرده بودم ، تو به من جای پای او را معرفی می کنی!؟

من که به خود حقیقت رسیدم ، نشان پای او برای من چه سودی دارد ؟

کسی که ذات را گم کند ،دل خوشی به صفات او چه فایده دارد ؟

اطاعت عامیان ، برای مقربان حضور حق ، گناه است.

آن ها که به آب رسید ه اند. و دیگران رنگ آب را می جویند .

کسی که سرش را در قعر آب فرو کرده ، رنگ آب را نمی بیند .

صنع بیند مرد محجوب از صفات               در صفات آن رست کو گم کرد ذات 

واصلان چون غرق ذاتندای پسر                         کی کنند اندر صفات او نظر 

چون که اندر قعر جو باشد سرت                       کی به رنگ آب افتد منظرت 

طاعت عامه گناه خاصگان                            وصلت عامه حجاب خاص دان
 
پس ای دوست، غافل مباش که رهزنان اندیشه تو را به این سو و آن سو نبرند

و

تو را سرگرمسایه ها نکنند که در نتیجه از ذات حقیقت بازمانی.