شفیعی کدکنی

زندگینامه

دکتر محمد رضا کدکنی در سال 1318 ﻫ. ش در کدکن از روستاهای قدیمی بین نیشابور و تربت حیدریه به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و دوره متوسطه را در مشهد گذراند و از آن پس وارد دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شد و به تحصیل پرداخت و لیسانس خود را در این رشته دریافت کرد. دکتر شفیعی، همزمان با تحصیلات متوسطه و دانشگاهی در حوزه علمیه مشهد به تحصیل علوم ادبی و عربی پرداخت و ادبیات عرب را  نزد اساتید معظم این حوزه فراگرفت. او در زمانی که در مشهد به تحصیل اشتغال داشت از اعضای موثر و فعال انجمنهای ادبی به شمار می رفت و از همان آغاز نوجوانی آثارش در مطبوعات خراسان با نام مستعار  ش م سرشک به چاپ می رسید. در سالهای بعد از 1332 ﻫ. ش با همکاری تنی چند از جوانان شاعر و اهل ادب انجمن ادبی تشکیل دادند که بیشتر طرفداران شعر نو و ادبیات داستانی و ترجمه ادبیات فرنگی بودند که دکتر علی شریعتی نیز از جمله اعضای آن انجمن بودند. استاد شفیعی پس از عزیمت به تهران در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دوره فوق لیسانس خود را گذراند و سپس دوره دکترای زبان و ادبیات عرب را نیز پشت سر گذاشت. او مدتی در بنیاد فرهنگ ایران و کتابخانه مجلس سنا به کار اشتغال ورزید و سپس به عنوان استاد دانشکده ادبیات تهران در رشته سبک شناسی و نقد ادبی به کار مشغول شد. دکتر شفیعی همچنین مدتی را بنا به دعوت دانشگاههای آکسفورد انگلستان و پرینستون آمریکا به عنوان استاد به تدریس و تحقیق اشتغال داشت. از دکتر شفیعی تا کنون دهها نوشته و مقاله و تألیفات بسیاری به چاپ رسیده است.

اشتباه

اگر برای کامیاب شدن، چیزی وجود دارد که باید آن را یاد بگیریم، گمان اینکه با اشتباه، آن را یاد بگیریم، بیشتر از این است که با دوری از اشتباه، آن را یاد بگیریم

بلر وارن "

" اشتباهات، دروازه ی ورود به جهان اکتشافات هستند

جیمز جویس "

اعتماد

" چه نیکو است که آدمی مورد اعتماد باشد.

جان اشتاین بک "

" به هیچ شوهری و هیچ زنی و هیچ یاری اعتماد نیست که اعترافات آدمی را بشنود.

والت ویتمن "

" کسی که خود را بزرگ می پندارد، اعتماد چندانی ندارد که همنوعانش او را بزرگ شمارند. او می ترسد نظری که درباره ی خود دارد با نظرهایی ترکیب شود که همنوعان اش نسبت به او دارند.

فرناندو پسوا "

" هر کس اطمینان به دست آورد که همنوعان اش او را ارزشمند می شمارند، هراسی از آنها به دل راه نمی دهد.

فرناندو پسوا "

" هیچ پیروزی ای آینده ی ما را در نظر ما مشخص نمی سازد و نمی تواند باعث اعتماد ما به آینده ی دور و درازی باشد.

آندره موروا "

درست

" انتخاب در دو چیز امکان ندارد، یکی تولد و یکی مرگ.

لائوتسه "

" نادانی یعنی انتخاب آنچه درست نیست بر آنچه درست است.

برتولد برشت "

" فایده تجربه این است که انتخاب را آسان می کند.

ویلیام شایرد "

استعداد

اگر کسی استعداد طبیعی داشته باشد باز هم باید برای موفقیت تمرین کند و آماده شود.

جان ماکسول "

" قدرت شگفت انگیز نیروهای خلاق و استعدادهای نهفته آدمی هنگامی آشکار می شود که نیازی حیاتی، تواناییهای او را به فعالیت وادارد و کشش آرزویی، سراپای وجودش را به جنب و جوش درآورد.

آبراهام لینکلن "

" هوش و استعداد خود را پرورش بده، اما نه از راه مطالعه صرف، بلکه با تفکر توام با عمل. تمایل بیشتر دانشمندان به مطالعه شبیه تلمبه است؛ خالی بودن مغزهای خودشان موجب می شود که افکار مردم دیگر را به سوی خود بکشند؛ هرکس زیاد مطالعه کند به تدریج قدرت تفکر خود  را از دست می دهد.

شوپنهاور "

" نظم و ترتیب، آتش پالایشگری است که استعداد را به قابلیت تبدیل می کند

ری اسمیت "

" باید دانست که تعهد و استعداد با هم ارتباطی ندارند، مگر اینکه شما آنها را به هم ربط دهید

جان ماکسول "

" هر انسان عادی تنها از یک دهم استعدادها و قدرت فکری خود استفاده می کند.

ویلیام جیمز "

smsتبریک عید فطر

smsتبریک عید فطر

                         

-کم کم غروب ماه خدا دیده می شود .......... صد حیف از این بساط که برچیده می شود


-در این بهار رحمت و غفران و مغفرت .......... خوشبخت آن کسی ست که بخشیده می شود


-رمضان آمد و روان بگذشت .......... بود ماهی به یک زمان بگذشت


-شب قدری به عارفان بنمود .......... این معانی از آن بیان بگذشت


-مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو ؛ یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو .... آیا چیزی قابل درو در این رمضان کاشته ایم؟


-من کنون روز جاوید گرفتم ز جهان ؛ گر شما در هوس عید بقایید همه .


-بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد ؛ هلال ماه به دور قدح اشارت کرد .


-ثواب روزه و حج قبول ، آن کسی برد ؛ که خاک میکده عشق را زیارت کرد .


-شهر صیام رفت و توبه نمودم ولی چه باک ؛ با رؤیت هلال روی تو افطار می کنم.


-کسان که در رمضان چنگ می شکستند ؛ نسیم گل بشنیدند و توبه بشکستند .


-عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت ؛ صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت ...


-چه زود رفت این رمضان عمر ما ...... پس ، بر لب جوی نشین و گذر عمر بین .